یک تجربه کوهنوردی همیشه اگر می‌خواستم خودم رو تو یک کلمه معرفی کنم می‌گفتم: «من یک یادگیرنده‌ام»   این روزها اگر بخواهم خودم رو تو یک کلمه معرفی کنم میگم: «من یک مشاهده‌‌گرم»   مشاورم میگه:   «هر آدمی که سکوت می‌کنه و توی خودشه درون‌گرا نیست، شاید برون‌گرایی باشه که آدم‌های اطراف

سلامروزتون بخیردر محدوده طرقبه یک سگ خیابونی مشکی هستش که به واسطه اینکه بچگی خیلی از صاحبش کتک می‌خورده الان وقتی کسی رو میبینه دنبالش می‌دوه و پارس می‌کنه و این بشدت باعث وحشت مردم شدهاهالی منطقه برای شهرداری نامه نوشتن که بیاد سگ رو ببره و این سگ با

لبخند می‌زدم و به چهره‌اش نگاه می‌کردم و حرف‌هایش را گوش می‌دادم.در ذهنم دنبال پاسخ برای حرف‌هایش نبودم چون می‌دانستم برای شنیده‌شدن روبروی من نشسته بود تا برای یک مکالمهحرف‌هایش سنگین بود و از درونی خسته نشأت می‌گرفت، خشمی که تخلیه نشده بود، غمی که درک نشده بود و کسی

دویدن، تا توانست راه نرفت… وقتی به سراغ دویدن می روم، تک تک سلول های وجودم با ذوق اینکار همراه با هیولای درونم از خواب بلند می شوندو این همت  دسته جمعی باعث سکوت و کنار کشیدن هیولای درونم می شود و راه را برای دویدن و رفتن تنگ نمی

بدون کتاب به سفر رفتم و بعد چالش «یک ماه، روزی یک کتاب خواندن» سعی کردم به این سفر به چشم یک استراحت نگاه کنم.در سفر این کتاب را روی میز دیدم و بی‌توجه از کنارش گذشتم، اصولا کره مرا یاد فیلم‌های کره‌ای که دو پسر عاشق یک دختر می‌شود