داشتم از صدای ساز زدن خودم فرار می‌کردم یا با شنیدن قطعه درست داخل گوشم و همزمان ضربه زدن به ساز می‌خواستم صدایی که دوست داشتم بنوازم رو برای خودم القا کنمخودم، خودم رو گول می‌زدمدیروز گوشی‌های هندزفری رو در آوردم و گوشی رو در دور ترین نقطه به خودم
جمعه‌ها برایم طعم جالبی دارددر گوشه‌ای دف‌ای گذاشته است که تقلای ریزنوازی داردکاخنی که می‌خواهد funkها را روی آهنگ‌ها قراردهد و با آن‌ها هم‌صدا شودو هنگ‌درامی که دیر آمده است و با صدای خود، خودش را در صدر قرار داده استامادر آن‌طرف من هستم و عدالت و تعادلی که سعی
درد که داری ادم مهربون‌تری می‌شیدرد که داری ادم بخشنده‌تری می‌شیکل کدورت‌ها و ناراحتی‌هات از بین میرن و فاصله‌ات تا تموم شدن این زندگی رو ناچیز می‌بینیبه زندگی‌ات فکر می‌کنیبه کیفیت زندگیت کنار آدم‌هاو تنها سوالی که باهاش درگیری اینه که: اگه الان تموم بشه، چه حسرتی برات باقی مو‌نده؟و
چند هفته قبل وقتی به حرف‌های صاحب امتیاز برند تداکس مشهد در پنل در مورد چالش‌های برگزاری یک رویداد گوش می‌دادم، تعجب کردم چطور یک برند ده سال با همچین چالش‌هایی تونسته کارشو ادامه بده و رویدادهارو با این کیفیت برگزار کنه تجربه این همایش و رویداد تداکس برای من
چند روز است که می‌خواهم بنویسم. از حال پریشان ذهنم از دردهایی که به عصب رسیده‌اند و با هیچ مسکنی آرام نشدندخانواده‌ام گفت از سرماستدکتر به فاصله بین مهره‌های گردنم اشاره کردو من فقط زمانی که ازم پرسیدند استرس داشتی لبخند زدم و نگاهشون کردم به آدم‌هایی که اگه
درک یک پایان در روزهایی که حتی “خواندن” نمی‌تواند مانند همیشه اثرگذار باشد و رنگش مانند تمام رنگ‌های دیگر به رنگ “بی‌تفاوتی” تبدیل شده باز هم خواندن یک کتاب نسبتاً خوش‌خوان خالی از لطف نیست” حتی اگر رنگ روزها را تغییر ندهد یا بهتر است بگویم تغییر چندانی ندهد. به‌جرئت